PO CO TO KUPIŁAM #3 - sukienka w etniczny wzór

To uczucie kiedy kawałek materiału zawładnie na chwilę Twoją osobą i wyprze z głowy wszelką logikę - znacie to dobrze, prawda? Też tak miałam kupując tę sukienkę. Wzięłam ją w ciemno, bez mierzenia! Na zdjęciu poniżej pewnie tego nie widać, ale ściągacz opina biust do tego stopnia, że kojarzy mi się to tylko z tym, jak poowijano mnie po zabiegu w szpitalu w bandaże tak, że mnie żebra bolały i nie mogłam normalnie oddychać przez 3 dni. Siłą rzeczy sukienki nie nosiłam, bo była po prostu piekielnie niewygodna. 

Po co to kupiłam?
Pamiętam dobrze: "o jaka wesoła kolorowa tunika, biorę!". Myślałam, że będzie pasować - w efekcie okazała się sukienką, ubrałam ją może raz i wylądowała na stosie do przeróbki. Kołatała mi najprostsza myśl: spódnica, uszyj spódnicę! Myśl odkładałam i odkładałam. Zaczęłam jeździć na rowerze i zarzuciłam noszenie sukienek i spódnic. Przez chwilę myślałam o szarawarach, ale uznałam, że chyba nie będę się dobrze czuć w takim ataku kolorów na nogach. Po nitce do kłębka - doszłam do spodenek!