Tego jeszcze nie było! W moim zachomikowanym stosie rzeczy do przeróbek i odkładanych latami materiałów zanurkował nikt inny jak.. Janek Leśniak!
Wiecie co powstaje, kiedy dojdzie do zderzenia dwóch osób z bzikiem na punkcie kreatywnego szycia? BAJZEL! Szczerze mówiąc to był najbardziej oczekiwany przeze mnie bałagan, jaki tylko mógł nastąpić w pracowni! Dobrze, że wcześniej posprzątałam i zdążyłam opowiedzieć Wam o moich porządkach (Spowiedź materiałoholiczki cz. I i II - kto nie czytał, zapraszam). Bałagan był kontrolowany, mało tego - był na bieżąco ujarzmiany. Pomysł, który zrodził się wspólnie w naszych - jak się okazało często telepatycznie myślących - głowach, zakładał przygodę szyciową w duchu zero waste.
O historii tego, jak się poznaliśmy i przyszedł do głowy pomysł na odwiedzenie mojej pracowni przeczytacie u Janka - KLIK. Rozpisał się wyjątkowo tak, że trudno napisać coś, czego On nie ujął! Leśniak w lesie! Rzućcie koniecznie okiem jak wygląda w oczach projektanta wypad do cudzej pracowni - to było prawdziwe wyzwanie dla nas obojga! Ja opiszę akcję pod kątem hasła "Po co to kupiłam?!".
Wstępnie zaplanowaliśmy z Jankiem wspólny wypad do lumpeksu, by zaszaleć, wydać jakąś wystrzałową kwotę kilkunastu złotych i z zakupionych rzeczy uszyć coś dla siebie nawzajem. Tylko, że wiecie - ja mam lumpeks u siebie! Jak pokazałam Jankowi ile kartonów i półek mamy do dyspozycji zapadła decyzja: zostajemy, działamy! Janek kręcił się jak kot w kuwecie, kombinował, dobierał gamę, motywy, kontrastujące elementy. Zadanie było trudne - miał na skonstruowanie i uszycie ubrania 2 dni, a ja tylko utrudniałam robotę: "tego nie - to obrus Mamy!", "na to już mam pomysł, błagam nie tnij mi tego" - sama siebie zaskoczyłam ile ja mam pomysłów na te rzeczy! Ja miałam zadanie trochę prostsze, więc wiadomo - dołożyłam sobie coś jeszcze, aby nie było zbyt łatwo!
RUNDA 1 - JANEK L.
Jak zobaczyłam ostateczny dobór kolorów i faktur w rękach Janka wiedziałam, że powstanie coś pięknego! Kolory od razu skojarzyły mi się z plażą! Rozgryzł moje zamiłowanie do naturalnej palety i bardzo ucieszyło mnie, że wyciągnął z półki len!
Za ile i kiedy kupiłam?
Od lewej: żakard w kwiaty - nie pytajcie mnie kiedy i za ile, bo nie pamiętam. Dalej: nogawka lnianych spodni, które kiedyś uszyłam, ale pocięłam; miętowe jeansy, które nosiłam, ale schudłam i odłożyłam; lniany obrus; tkanina bawełniana w lisy. Rzeczy zbierane na pewno na przestrzeni ostatnich 3-4 lat. Janek dobrał też drewniane guziki i lniany sznurek, ale podczas tworzenia zmieniliśmy koncepcję i zrezygnowaliśmy z nich.
Po co to kupiłam?
Jak to co po? Któż by nie chciał? Lnianych tkanin nigdy sobie nie odmawiam, szczególnie tych w naturalnym kolorze! Bawełna w lisy kupiła mnie wzorem - wstępnie myślałam o poszewkach na poduszki do domu, ale Janek ostatecznie jej nie wykorzystał, więc to chyba znak, że muszą powstać! Janek wyciągnął sporo rzeczy, w które zaopatrzyłam się jak pracowałam sprzedając lniane ubrania - miałam wtedy bzika na punkcie kupowania lnu i drewnianych dodatków!
Co z tego ostatecznie powstało?
Sami zobaczcie! Wstępnie miała to być bluza wkładana przez głowę, a wyszła przewiązywana w pasie kurteczka!
Sam proces towarzyszenia i podglądania Janka w pracy był niesamowicie inspirujący! Na bieżąco mogłam podglądać co robi i podpowiadać co zrobić, aby było w 300% "moje" - był szalenie otwarty na sugestie i w pełni czuł klimat! Czasem nie musieliśmy długo dyskutować - któreś z nas coś podłożyło, przyłożyło - spojrzeliśmy na siebie, iskra w oku i wiadomo było, że to jest to! Tak było np. ze ściągaczami (wiadomo, że wpuszczamy 3 gumki!), później tylko biliśmy się, komu chce się je przyszyć. Zgadnijcie kto przegrał i je wszywał? ;)
RUNDA 2 - JOANKA Z.
Ale to było dla mnie za mało. Janek pracował dwa dni - a ja po kilku godzinach już siedziałam mając fajrant. Zapytałam "Janek, co potrzebujesz?". "Pojemnik na nici!" OK! Pozbierałam ścinki po skrojonej już bluzie, nad którą walczył i postanowiłam uszyć pojemnik w kształcie... pieńka. Dosztukowanie prostokątnego kawałka materiału dało mi w kość, ale się udało! Całość podłożyłam reszkami dresu, przepikowałam na kształt kory i słojów.
WYNIK?
Co do samej kurtki - wow! Nawet nie wpadłabym na pomysł, aby tak połączyć faktury i wykorzystać elementy spodni - tylko spójrzcie na ten daszek na kapturze! Czy kieszonkę na kapturze i na tyle biodra! O samej kurtce przeczytajcie spod pióra jej autora! Wpis o naszej akcji przeczytacie też u Janka, spisany z jego perspektywy: KLIK.
W tym miejscu chciałabym bardzo podziękować Jankowi za fantastycznie kreatywnie spędzony czas! Towarzyszyła nam koleżanka Daria, która robiła zdjęcia i bawiła się razem z nami! To było niesamowite doświadczenie oddać w czyjeś ręce i pod inne oko swoje chomikowane materiały, z którymi cackałam się jak z jajeczkiem. Ale - mam nadzieję, że zgodzicie się ze mną - było warto!
Jaką ocenę dacie nam za wykonanie zadania?
Po ilości pozostawionych po nas ścinek - ja oceniam na 6!
Wasza Joanka
- - - - ✂️- - - -
PO CO TO KUPIŁAM to akcja, którą zainicjowałam po tym, gdy odkopałam spod fury kurzu mój stos ubrań, rzeczy do przeróbki i materiałów kupionych tylko po to, by "kiedyś" coś z nich uszyć. Okazało się, że zachomikowałam ponad 100 rzeczy do przeróbki - czas się nimi zająć! Celem akcji jest regularne uszczuplenie rzeczy czekających "na potem". Mój cel to 1 rzecz na 2 tygodnie, efekty prezentuję w co drugi piątek na blogu. Też jesteś typem chomika? Zachęcam, przyłącz się do ruchu oswobodzicieli szaf, kątów, strychów i piwnic!
Szczegóły akcji: KLIK
Chcesz zobaczyć moje efekty? Zapraszam - KLIK!
Zapraszam też na naszą grupę na Facebook`u: KLIK - nie tylko dla szyjących! ;)